Lydia droeg de ring 25 jaar lang om haar vinger en elke keer dat ze ernaar keek, voelde ze een sterke band met haar moeder. De ring groeide uit tot een representatie van hun liefde en een materieel aandenken aan hun relatie. Op een dag besloot Lydia haar kostbare ring naar de juwelier in de buurt, meneer Reynolds, te brengen voor een kleine reparatie. Meneer Reynolds draaide de ring om en bekeek hem aandachtig met een vergrootglas. Hij deed dat met een verbijsterde uitdrukking op zijn gezicht en een gefronst voorhoofd. Hij keek op naar Lydia en zei: “Het spijt me, maar deze ring hoort niet in jouw bezit te zijn. Hij is niet voor jou bedoeld.”
Een gebroken ring
Lydia was vol ongeloof. Ze beschreef hoe de onbetaalbare ring van haar moeder was gebroken en hoopte dat meneer Reynolds hem kon repareren. Meneer Reynolds leek echter een glimp van herkenning in zijn ogen te hebben toen hij de ring grondig onderzocht in plaats van over de restitutie na te denken. Toen realiseerde hij zich…